Matteus 11:25-30
Ons almal het bagasie uit die verlede. Party mense dra swaarder as ander aan die bagasie. Vir party is die bagasie vir ons net ‘n las. Vir ander is die bagasie noodsaaklik. Hoe ons ook al daarna kyk, daar is nie een van ons sonder bagasie op ons lewensreis nie.
Ek dink nie daar is een ouer tussen ons wat sy of haar kind op reis stuur sonder om vir die kind iets in te pak nie. Geen reis sonder bagasie nie! Dit is dan net normaal dat dit ook op ons lewensreis gebeur. Ouers sorg van die vroegste kinderjare af vir bagasie, dit kan noodsaaklike bagasie wees, waarsonder die kind nie die lewensreis kan aanpak nie. Dit sluit egter ook soms negatiewe bagasie in wat weer die lewensreis bemoeilik en selfs ondraaglik kan maak.
In Engels is daar twee woorde vir bagsie: baggage en luggage. Baggage kan dan ‘n negatiewe en luggage ‘n positiewe konnotasie hê.
Daar is diegene wat swaar dra aan die bagasie van verwerping. Verwerping is immers seker een van die allerverskriklikste dinge wat ‘n mens kan oorkom. ‘n Kind wat deur sy ouer verwerp word, dra lewenslank aan hierdie swaar las. Hierdie verwerping kan op verskillende vlakke lê: van die voortrek van een kind bo die ander, die nie-luister na die kind, verwerping op grond van bepaalde optrede en so aan.
‘n Lewensmaat wat verwerp is, sukkel baie lank om hierdie las af te skud en slaag dikwels nooit daarin nie, maar gaan lewenslank gebukkend onder hierdie swaar las. Dis nie maklik om ontrouheid te verwerk nie en sommige sukkel baie lank met die stuk swaar bagasie.
Daar is so baie wat ook die bagasie van mishandeling saam met hulle deur die lewe moet sleep. Dis bagasie wat al te dikwels toegesluit en versteek saamgedra word. Dis bagasie wat lood swaar is en baie later knak onder die gewig daarvan. Kindermishandeling is seker een van die verskriklikste gruweldade wat ‘n kind aangedoen kan word. Dit laat letsels wat nie sommer toegroei nie. Dit sluit seksuele misbruik fisiese aanranding, emosionele mishandeling en verbale geweld in. Dit gaan mense se verstand te bowe dat sulke dinge kan plaasvind. Die tragiese werklikheid is dat dit wel voorkom. En dan nie net in heidenkringe nie, maar ook onder kerklidmate! In huisgesinne wat skynbaar kerklik meelewend is.
Jesus het by geleentehid gesê: “Elkeen wat wat een van hierdie kindertjies wat in my glo, van My afvallig laat word, vir hom is dit beter as ‘n groot meulsteen aan sy nek vasgemaak en hy in die see gegooi word” (Markus 9:42).
In plaas daarvan dat die kind lewenslank ‘n swaar las dra, behoort die mishandelende ouer met ‘n meulsteen aan die nek in die see gegooi te word! Daar is ook die mishandeling van lewensmaats. Daar is mans en vrouens wat fisies mishandel is, en dan is daar die wat verbaal mishandel is. Kom ons erken dit: Daar is onder ons mense wat swaar dra aan die bagasie van mishandeling!
Ons dra verder die bagasie van die sosiale, politieke en ekonomiese omstandighede waaronder ons groot geword het, met ons saam. En dan maak ons nog met die verloop van die tyd nog ander bagasie ook bymekaar.
Ons dra hierdie bagasie in ons huwelike in. Elke huweliksmaat stap die huwelik in met sy en haar eie bagasie. En hoor mooi, dis nie net mense wat ‘n tweede huwelik aangaan wat bagasie uit die verlede in die huwelik indra nie. Dit geld vir elke liewe huwelik. Soms dra ons ons amper dood aan al ons bagasie, veral as ons dit nog in die geheim alleen wil dra. Soms is die bagasielas so swaar dat die huweliksbootjie sink, of dat gesinne of families uitmekaar spat.
In Matteus 11 spreek Jesus die probleem van bagasie wat mense dra en wat swaar laste word aan. Dit gaan hier in die eerste plek om godsdienstige bagasie. Die Farisieërs en Sadduseërs, die kerkleiers van daardie tyd , het allerlei bepalings gehad wat nagekom moes word. Hulle het die wet geinterpreteer en baie bepalings gemaak wat ten doel gehad het om vir die mense duidelike riglyne te wees oor hoe om die wet te onderhou en sodoende gehoorsaam te wees aan die wil van God.
So is daar vir elke moontlike geleentheid bepalings gemaak. Dit het daartoe gelei dat hulle naderhand amper meer as 250 bepalings gehad het oor hoe presies die Sabbat onderhou moes word. In plaas van riglyne het dit wette geword. Die spontane aanbidding van die Here het toe plek gemaak vir gereguleerde diens.
Sodonede het godsdiens ‘n formele pligpleging geword. In plaas van ‘n vreugdevolle lus het dit ‘n ondraaglike las geword. Nie meer noodsaaklike bagasie (luggage) vir die lewensreis nie, maar onnodige loodsware bagasie (baggage) wat elke lewensreis ‘n sware affêre gemaak het.
Jesus kom met ‘n heel ander en nuwe perspektief. Die regulasie word vervang met ‘n enkele woord: liefde. Jy moet die Here jou God liefhê met jou ganse menswees en jy moet ander netso liefhê as wat jy jouself liefhet. Leef in liefde.
Hy rig ‘n uitnodiging: “Kom na My toe, almal wat uitgeput en oorlaai is, en Ek sal julle rus gee. Neem My juk op julle en leer van My, want Ek is sagmoedig en nederig van hart, en julle sal rus kry vir julle gemoed. My juk is sag en my las is lig (Matt. 11:28-29).
Jesus nooi mense om hulle bagasie om te ruil. Ruil die swaar laste om vir ligte bagasie: die bagasie van liefde.
Nou sal ons dalk sê dit klink baie mooi, maar is dit moontlik en hoe kan ek dit doen? Ja, dit is moontlik. Jesus het immers geweet waarvan Hy praat, want Hy het ook byvoorbeeld die las van verwerping gedra. Hy is nie net deur die kerkleiers van Sy tyd verwerp nie, maar ook deur die volk. Hy is verwerp deur die mense wat vroeër na Hom toe gestroom het vir kos en wondertekens en genesings. Hulle het die rug op Hom gedraai en geëis dat Hy dood gemaak word.
Hy is selfs deur Sy vriende en navolgers verwerp wat met Sy verhoor en teregstelling skitter hulle in hulle afwesigheid. Maar erger nog. Aan die kruis roep Hy uit: “My God, My God, waarom het U My verlaat?”
Hy het ook mishandeling geken. Hoe is Hy ook nie beledig nie. Hoe baie skinderstories en liegstories is nie oor Hom versprei nie. Hy weet van seerkry. Die bagasie wat Hy aan die einde van Sy lewe moes dra, was swaar genoeg om enige mens te kank. Hy weet waarvan Hy praat.
Hy nooi almal wat uitgeput en oorlaai is om die swaar las te ruil vir sy las. Sy las van liefde. Bring die bagasie uit die verlede wat ander mense loodswaar gelaai en jyself nog voller gemaak het en ruil dit om vir ‘n ander tas. Al wat jy nodig het vir die lewensreis, is die bagasie wat Jesus jou bied: liefde.
Dryf liefde dan nie vrees weg nie? Laat liefde verwerping nie verdwyn nie? Heel liefde nie die wonde van mishandeling nie? Dryf die son van liefde nie duisternis en koue en haat weg nie? Hierdie uitnodiging van Jesus staan vandag nog. Sal ons nie vandag ons sware laste na Hom bring en dit in ruil vir Sy ligte bagasie nie. Dan kan ons die lewensreis met vreugde aanpak – wie lig reis, reis mos lekker!
Paulus het by hierdie uitnodiging van Jesus aangesluit toe hy geskryf het: dra mekaar se laste en gee op hiedie manier uitvoering aan die wet van Chrsitus (Gal.6:2). Jy sien, dit help nie om ons eie laste te ruil vir Jesus se ligte las nie as ons nie bereid is om mekaar se laste te dra nie. Geen Christen kan immers sy sware bagasie by Jesus laat en dan ander se bagasie met swaar laste vul nie. Nee, as ons las lig geword het, moet ons mekaar se laste dra.
Lewensmaats moet mekaar se bagasie uit die verlede help dra. Nie klaend en meerderwaardig nie, maar uit liefde. So moet ouers en kinders ook mekaar se laste dra. En familielede en vriende. Dit is iets waaraan ons ons lewens as Christene kan toets: as ons mekaar se bagasie dra, leef ons na die voorbeeld van Christus en dus tot Sy eer. As ons die laste op ander lê, kan ons nie met eerlikheid sê dat ons Jesus navolg nie en dat Sy liefde weerklank in ons lewens vind nie.
Die vraag is dan: wat doen ons met ons bagasie uit die verlede? Sleep ons dit lewenslank saam met ons? Laat ons toe dat dit ons knak? Of het ons dit al na Jesus toe gebring en verruil vir Sy liefdesbagsie? Dra ons mekaar se bagsie en laste of laai ons laste op ander?
Ons almal het bagasie uit die verlede. Party mense dra swaarder as ander aan die bagasie. Vir party is die bagasie vir ons net ‘n las. Vir ander is die bagasie noodsaaklik. Hoe ons ook al daarna kyk, daar is nie een van ons sonder bagasie op ons lewensreis nie.
Ek dink nie daar is een ouer tussen ons wat sy of haar kind op reis stuur sonder om vir die kind iets in te pak nie. Geen reis sonder bagasie nie! Dit is dan net normaal dat dit ook op ons lewensreis gebeur. Ouers sorg van die vroegste kinderjare af vir bagasie, dit kan noodsaaklike bagasie wees, waarsonder die kind nie die lewensreis kan aanpak nie. Dit sluit egter ook soms negatiewe bagasie in wat weer die lewensreis bemoeilik en selfs ondraaglik kan maak.
In Engels is daar twee woorde vir bagsie: baggage en luggage. Baggage kan dan ‘n negatiewe en luggage ‘n positiewe konnotasie hê.
Daar is diegene wat swaar dra aan die bagasie van verwerping. Verwerping is immers seker een van die allerverskriklikste dinge wat ‘n mens kan oorkom. ‘n Kind wat deur sy ouer verwerp word, dra lewenslank aan hierdie swaar las. Hierdie verwerping kan op verskillende vlakke lê: van die voortrek van een kind bo die ander, die nie-luister na die kind, verwerping op grond van bepaalde optrede en so aan.
‘n Lewensmaat wat verwerp is, sukkel baie lank om hierdie las af te skud en slaag dikwels nooit daarin nie, maar gaan lewenslank gebukkend onder hierdie swaar las. Dis nie maklik om ontrouheid te verwerk nie en sommige sukkel baie lank met die stuk swaar bagasie.
Daar is so baie wat ook die bagasie van mishandeling saam met hulle deur die lewe moet sleep. Dis bagasie wat al te dikwels toegesluit en versteek saamgedra word. Dis bagasie wat lood swaar is en baie later knak onder die gewig daarvan. Kindermishandeling is seker een van die verskriklikste gruweldade wat ‘n kind aangedoen kan word. Dit laat letsels wat nie sommer toegroei nie. Dit sluit seksuele misbruik fisiese aanranding, emosionele mishandeling en verbale geweld in. Dit gaan mense se verstand te bowe dat sulke dinge kan plaasvind. Die tragiese werklikheid is dat dit wel voorkom. En dan nie net in heidenkringe nie, maar ook onder kerklidmate! In huisgesinne wat skynbaar kerklik meelewend is.
Jesus het by geleentehid gesê: “Elkeen wat wat een van hierdie kindertjies wat in my glo, van My afvallig laat word, vir hom is dit beter as ‘n groot meulsteen aan sy nek vasgemaak en hy in die see gegooi word” (Markus 9:42).
In plaas daarvan dat die kind lewenslank ‘n swaar las dra, behoort die mishandelende ouer met ‘n meulsteen aan die nek in die see gegooi te word! Daar is ook die mishandeling van lewensmaats. Daar is mans en vrouens wat fisies mishandel is, en dan is daar die wat verbaal mishandel is. Kom ons erken dit: Daar is onder ons mense wat swaar dra aan die bagasie van mishandeling!
Ons dra verder die bagasie van die sosiale, politieke en ekonomiese omstandighede waaronder ons groot geword het, met ons saam. En dan maak ons nog met die verloop van die tyd nog ander bagasie ook bymekaar.
Ons dra hierdie bagasie in ons huwelike in. Elke huweliksmaat stap die huwelik in met sy en haar eie bagasie. En hoor mooi, dis nie net mense wat ‘n tweede huwelik aangaan wat bagasie uit die verlede in die huwelik indra nie. Dit geld vir elke liewe huwelik. Soms dra ons ons amper dood aan al ons bagasie, veral as ons dit nog in die geheim alleen wil dra. Soms is die bagasielas so swaar dat die huweliksbootjie sink, of dat gesinne of families uitmekaar spat.
In Matteus 11 spreek Jesus die probleem van bagasie wat mense dra en wat swaar laste word aan. Dit gaan hier in die eerste plek om godsdienstige bagasie. Die Farisieërs en Sadduseërs, die kerkleiers van daardie tyd , het allerlei bepalings gehad wat nagekom moes word. Hulle het die wet geinterpreteer en baie bepalings gemaak wat ten doel gehad het om vir die mense duidelike riglyne te wees oor hoe om die wet te onderhou en sodoende gehoorsaam te wees aan die wil van God.
So is daar vir elke moontlike geleentheid bepalings gemaak. Dit het daartoe gelei dat hulle naderhand amper meer as 250 bepalings gehad het oor hoe presies die Sabbat onderhou moes word. In plaas van riglyne het dit wette geword. Die spontane aanbidding van die Here het toe plek gemaak vir gereguleerde diens.
Sodonede het godsdiens ‘n formele pligpleging geword. In plaas van ‘n vreugdevolle lus het dit ‘n ondraaglike las geword. Nie meer noodsaaklike bagasie (luggage) vir die lewensreis nie, maar onnodige loodsware bagasie (baggage) wat elke lewensreis ‘n sware affêre gemaak het.
Jesus kom met ‘n heel ander en nuwe perspektief. Die regulasie word vervang met ‘n enkele woord: liefde. Jy moet die Here jou God liefhê met jou ganse menswees en jy moet ander netso liefhê as wat jy jouself liefhet. Leef in liefde.
Hy rig ‘n uitnodiging: “Kom na My toe, almal wat uitgeput en oorlaai is, en Ek sal julle rus gee. Neem My juk op julle en leer van My, want Ek is sagmoedig en nederig van hart, en julle sal rus kry vir julle gemoed. My juk is sag en my las is lig (Matt. 11:28-29).
Jesus nooi mense om hulle bagasie om te ruil. Ruil die swaar laste om vir ligte bagasie: die bagasie van liefde.
Nou sal ons dalk sê dit klink baie mooi, maar is dit moontlik en hoe kan ek dit doen? Ja, dit is moontlik. Jesus het immers geweet waarvan Hy praat, want Hy het ook byvoorbeeld die las van verwerping gedra. Hy is nie net deur die kerkleiers van Sy tyd verwerp nie, maar ook deur die volk. Hy is verwerp deur die mense wat vroeër na Hom toe gestroom het vir kos en wondertekens en genesings. Hulle het die rug op Hom gedraai en geëis dat Hy dood gemaak word.
Hy is selfs deur Sy vriende en navolgers verwerp wat met Sy verhoor en teregstelling skitter hulle in hulle afwesigheid. Maar erger nog. Aan die kruis roep Hy uit: “My God, My God, waarom het U My verlaat?”
Hy het ook mishandeling geken. Hoe is Hy ook nie beledig nie. Hoe baie skinderstories en liegstories is nie oor Hom versprei nie. Hy weet van seerkry. Die bagasie wat Hy aan die einde van Sy lewe moes dra, was swaar genoeg om enige mens te kank. Hy weet waarvan Hy praat.
Hy nooi almal wat uitgeput en oorlaai is om die swaar las te ruil vir sy las. Sy las van liefde. Bring die bagasie uit die verlede wat ander mense loodswaar gelaai en jyself nog voller gemaak het en ruil dit om vir ‘n ander tas. Al wat jy nodig het vir die lewensreis, is die bagasie wat Jesus jou bied: liefde.
Dryf liefde dan nie vrees weg nie? Laat liefde verwerping nie verdwyn nie? Heel liefde nie die wonde van mishandeling nie? Dryf die son van liefde nie duisternis en koue en haat weg nie? Hierdie uitnodiging van Jesus staan vandag nog. Sal ons nie vandag ons sware laste na Hom bring en dit in ruil vir Sy ligte bagasie nie. Dan kan ons die lewensreis met vreugde aanpak – wie lig reis, reis mos lekker!
Paulus het by hierdie uitnodiging van Jesus aangesluit toe hy geskryf het: dra mekaar se laste en gee op hiedie manier uitvoering aan die wet van Chrsitus (Gal.6:2). Jy sien, dit help nie om ons eie laste te ruil vir Jesus se ligte las nie as ons nie bereid is om mekaar se laste te dra nie. Geen Christen kan immers sy sware bagasie by Jesus laat en dan ander se bagasie met swaar laste vul nie. Nee, as ons las lig geword het, moet ons mekaar se laste dra.
Lewensmaats moet mekaar se bagasie uit die verlede help dra. Nie klaend en meerderwaardig nie, maar uit liefde. So moet ouers en kinders ook mekaar se laste dra. En familielede en vriende. Dit is iets waaraan ons ons lewens as Christene kan toets: as ons mekaar se bagasie dra, leef ons na die voorbeeld van Christus en dus tot Sy eer. As ons die laste op ander lê, kan ons nie met eerlikheid sê dat ons Jesus navolg nie en dat Sy liefde weerklank in ons lewens vind nie.
Die vraag is dan: wat doen ons met ons bagasie uit die verlede? Sleep ons dit lewenslank saam met ons? Laat ons toe dat dit ons knak? Of het ons dit al na Jesus toe gebring en verruil vir Sy liefdesbagsie? Dra ons mekaar se bagsie en laste of laai ons laste op ander?
Post a Comment