5Januarie 2014 Patensie

Lukas 3:1-14

                            Maak die paaie reguit 

Kersfees was ‘n week of wat  gelede.... En naas Kersfees is nuwe jaar seker die grootste ritueel in ons samelewing. ‘n 

Plek waar ons op verskeie simboliese maniere kies om ‘n nuwe deel van ons lewe aan te pak. Hierdie tyd rondom nuwejaar 

gaan nog sy kwota ongelukke van dronk bestuurders hê, wat deur een ritueel die nuwe jaar ingegaan 

het, maar ook in hierdie tyd  gaan ons ook nog ons kwota nuut verloofdes hê, wat op die nuwe jaar ook ‘n nuwe fase van hulle 

lewens gaan ingaan. In hierdie tyd is ons ook bewus van die eerste kindjie wat gebore is ons vallei van die nuwe jaar....

‘n Baie bekende filosoof skryf op ‘n plek die volgende woorde: Religion is for lovers. Godsdiens is vir 

mense wat iets van die liefde verstaan. Want godsdiens, in sy wese, sê dat die lewe nie net oor my gaan 

nie. Godsdiens sê in sy wese dat die “ander” belangrik is. Die ander mens, ‘n medemens, soos ons 

dikwels sê, maar ook die “groot ander”, soos ons een geloofsbelydenis sê: “dit wat ons God noem”. Ons

kies uiteindelik ook hier vir ‘n ritueel, ‘n manier van die nuwe jaar aanpak hier op die eerste Sondag van die jaar, omdat die ander vir ons 

belangrik is. Soos Jesus ons geleer het: “Jy moet die Here jou God liefhê, en jou naaste moet jy liefhê 

soos jouself”. Hierdie spirituele deel van ons lewens wil ons ook deel van ons ritueel maak waarmee ons 

die nuwe jaar binnegaan. Daarom dat ons ook  vanoggend hier bymekaar is. Omdat God vir ons belangrik is... 

Dit  was  die  vyftiede regeringsjaar  van  keiser  Tiberius.  Pontius  Pilatus  was  goewerneur  van 

Judea, en Herodus heerser van Galilea. Sy broer Filippus was heerser van Iturea en Tragonitis, en 

Lisanias heerser van Abilene. Annas en Kajafas was die hoëpriesters. 

Wanneer Lukas met hierdie woorde, hierdie lysie name van politici, ja, en selfs die hoëpriesters was 

maar politici, begin, is dit nie om dowe neute nie. Dit wek emosie op. Netso voel ons  verskillend oor die dinge wat besig is om in ons wêreld te gebeur.... dink byvoorbeeld aan ons eie leiers... Maar 

Lukas doen dit met ‘n doel. Sy lesers moet verstaan wat die konteks is waarbinne Johannes, en dan later 

ook Jesus, kom preek het. Sy lesers moet die wêreld verstaan waarbinne gepreek is. Wanneer sy lesers 

hierdie name hoor dan weet hulle net soos ons vandag, wat dit beteken. Die tyd van Hitler, die tyd van 

Kennedy, die tyd van Botha, die tyd van Mandela. Die tyd van enige leier, roep by ons herinneringe op. 

Dit skep ‘n konteks. Ons konteks ken ons egter. 

Lukas 3, Jesaja 40 en God in die wêreld 

Jesaja 40 begin met die volgende woorde: 

Die uitkoms is hier! 

Die uitkoms is hier! 

Dit, sê julle God, moet julle vir my volk sê. 

Bring vir Jerusalem die goeie tyding, sê vir hom 

Sy swaarkry is verby, hy het geboet vir sy sonde,

hy het van die Here die volle straf ontvang  

vir al sy sondes. 

Iemand roep: 

“Maak vir die Here ‘n pad in die woestyn, 

maak in die barre wêreld ‘n grootpad vir ons God! 

Elke laagte moet opgevul word, 

elke berg en rant moet gelykgrond word. 

Elke bult moet ‘n gelykte word en elke koppie ‘n vlakte. 

Dan sal die mag van die Here geopenbaar word; 

al wat leef, sal dit sien. 

Die Here self het dit gesê.” 

Wanneer Lukas hierdie woorde aanhaal om die prediking van Johannes in te lui, en in effek daarmee die 

bediening van Jesus wat oppad is, dan het dit ‘n diep  boodskap van hoop. Jesaja 40 lui die tweede deel 

van die boek Jesaja  in, en dit  vertel oor die uitkoms wat  vir  Israel  kom waar hulle onderdruk  is  in 

ballingskap. 

In effek kom sê Lukas vir sy leser: Dit wat nou kom is net so radikaal as toe God die onderdrukte klein 

volkie Israel verlos het 500 jaar gelede. Lukas skryf dat die “woord van God” tot Johannes gekom het, dis 

nou Johannes die doper, wie se geboorte saam met Jesus s’n beskryf is in die eerste 2 hoofstukke. En 

God se boodskap wat deur Johannes gebring word is een van verlossing, net soos destyds toe Israel in 

ballingskap was. 

En vandag? En 2014? 

Ons het baie keer hierdie prentjie van die monnik, die perfekte “spirituele” persoon, wat spiritueel word 

juis omdat hy of sy hom of haarself heeltemal onttrek van die samelewing. Christen monikke, so het ons 

deur die eeue geleer, kan hulleself egter nooit onttrek van die samelewing nie. Ons kom nie nader aan 

God deur verder van die wêreld af te beweeg nie. Christelike spiritualiteit, die Christelike geloofslewe, 

kan op geen ander manier geleef word as binne die konteks van die dag nie. Geloof het deur die eeue 

waarin die Bybel ontstaan het, en in die eeue van die kerk, elke keer grond toe gekom in ‘n spesifieke 

tyd, in ‘n spesifieke konteks, waar mense gaan luister het na die stem van God in hulle tyd, vir hulle 

konteks. 

Die woord van God 

In Lukas 3, is die Johannes die doper wat die stem van God is vir die mense van sy tyd, van sy konteks. 

Wat vir hulle kom wys wat die wil van God vir hulle samelewing is. Daar staan dat die woord van God na 

Johannes toe gekom het. Kan ons dit vandag herhaal? Dat God se woord gehoor word? In hierdie tyd, in 

ons konteks.... Resessie, Obama, Zuma, Economic Freedom fighters.... Is die boodskap dat ‘n pad skoon gemaak 

moet word, dat God se woord gehoor is, soos 2500 jaar gelede vir Israel, en 2000 jaar gelede met 

Johannes. Hoor ons God se stem vir 2014? Of het God se woord stil geword in hierdie tyd? Kom ons maak dit prakties:

Die massas mense wat na Johannes gestroom het, wil uiteindelik by hom weet: Maar wat sê God vir ons,

prakties, vandag. Wat beteken hierdie verlossing vir wat ek moet gaan doen more, en in die jaar wat 

kom? Ons vind Johannes se antwoord in die volgende paar verse: 

Lukas 3:10‐14 (lees dit weer!) 

Te midde van die groot name, die groot onderdrukkings en ongeregtighede, is Johannes se boodskap dat 

elkeen daar waar hy is moet begin om hierdie geregtigheid te leef. Mag hierdie leef soos wat God jou 

geroep het, deel wees van jou storie vir 2014.